Van dagu lobi (hondenliefde) en een gruwel

Donderdag start net zoals de vorige dagen. Ik hoor mijnheer Kibrifasi scharrelen in de badkamer, wacht tot het geluid weg is en ga dan ook naar de badkamer. Koude douche. Tandjes poetsen en dan naar de keuken waar mijnheer Kibrifasi dit keer een gebakken eitje (baka eksie) heeft gemaakt. Hij blijft proberen dat ik goed ga eten.

Volgens mij denken ze dat ik ze niet allemaal op een rijtje heb. Iedere dag naar dat huis en dan als een idioot aan het werk, dat is – denk ik- niet op zijn Surinaams. Ik ploeter echter dapper door. Ook vandaag.

Stiekeme foto van de markt...

Voordat we naar het huis van mijn oom gaan, oh nee.. het is dus nu mijn huis… wat een raar idee eigenlijk. Ik ben nu grond- en huisbezitter in Suriname. Gaan we naar een groentemarkt. Dana heeft bepaalde spullen nodig om te koken en die halen we bij een specifieke markt.

Het regent hard als we daar aankomen, maar vinden een plekje dicht bij de ingang van de overdekte markt.

Antroewa en Sopropo

Ik kijk mijn ogen uit. Ik heb een tik als het aankomt op supermarkten en markten in andere landen en ik ben echt in mijn nopjes als we langs de diverse kraampjes lopen. Iedere verkoper heeft zijn waren op een prachtige manier uitgestald. De ‘groene tomaten’  (het is achteraf iets dat ‘Antroewa’ heet) en Sopropo (een soort bultige komkommer lijkt het) liggen als een pyramide opgestapeld. Het is één kleurige ervaring. Ik ben helemaal blij en ik maak – niet helemaal zeker of het ‘okay’ is – een paar stiekeme foto’s.

Ik vraag aan mijnheer Kibrifasi of we even kunnen stoppen bij een supermarkt voordat we bij het huis zijn. Ik heb nieuwe vuilzakken nodig (ik vind heel gave paarse trekbandzakken van Komo!... jaja… het is maar waar je enthousiast van kan worden ;-)) en ik wil graag wat beter eten voor Herta en Streepie halen. Ik vind ze nog niet goed eten en ik vind ze wat mager. Ik wil ze goed behandelen nu ze zo goed over mij waken.

Het eerste dat ik dus doe als ik in het huis van mijn oom ben is kippenbouillon maken, wat rijst koken (hier zeggen ‘we zetten rijst’) en ik trek het blik met natvoer open. Ik mix het met het droogvoer en probeer een zo goed mogelijke maaltijd voor de hondjes te maken.

Streepie eet het eerst (weer) niet en Herta kijkt me eerst vragend aan. Ik schuif een stoel de veranda op en ga zitten. Nu ik op de veranda zit, eten beide honden de maaltijd met smaak op. En dan gebeurd het…

Herta komt naar mij toe en legt haar kop op mijn schoot. Ik denk nog “niet doen, niet doen”, maar ze kijkt me met die grote ogen aan en zoekt duidelijk naar een beetje genegenheid. Terwijl Streepie haar eigen weg naar een schaduwrijk plekje zoekt, kroel ik Herta zachtjes achter haar oren en ze kijkt me aan. Pfoe… het zal straks niet makkelijk zijn… dat weet ik nu al.

Na een kwartiertje sta ik op en ga ik aan het werk. Herta gaat weer dwars voor de deur liggen. Het werk in het huis gaat voortvarend.

Huiskamer vanaf ene kant...

Ik maak de badkamer en slaapkamer schoon. De keuken is nu ook schoon, de frontjes zijn afgenomen en de laden zijn geordend. Ook het kleine kamertje heb ik aan het einde van de dag aan kant. Alleen die lucht … die blijft maar hangen. Ik dweil de vloer nog een keer, maar het helpt niet echt. Ik heb een nieuwe fles Fabuloso gekocht vanmorgen, maar ook een super geconcentreerde oplossing helpt niet…. Wat is dat toch?

huiskamer vanaf andere kant

Omdat ik nog ruim een uur heb voordat mijnheer Kibrifasi mij komt halen besluit ik de bank leeg te ruimen (ligt vol met kleren, handdoeken en andere zooi) en de delen opzij te schuiven en ook onder de bank even lekker te soppen… en dan kom ik achter de bron van de geur…

Blijkbaar ligt het huis van mijn oom op afschot. Dat betekent dat het iets helt c.q. schuin ligt. Op het moment dat ik de bank opzij schuif zie ik een gelige, kleverige plas van vocht. De weeïge geur komt daar duidelijk vandaan. Het is lijkvocht.

Kleine kamertje

Mijnheer Boto heeft blijkbaar niet de moeite genomen om de bank even opzij te schuiven in zijn zwabberpogingen en dit is een onaangename verrassing.

Ik zet mijn verstand weer op nul. Ik zet de waterkoker weer op, giet er een grote hoeveelheid bleek en een klein beetje koud water bij en begin met poetsen met het hete water. Ik ververs het water wel zes keer, maar na een half uurtjes is het stuk met plakkerige, vloeistof helemaal schoon.

Slaapkamer

Ik schuif de bank weer op de plaats en schuif ook het salontafeltje op zijn plaats.

Ik kijk de kamer rond. Ik loop even langs alle ruimten. Alleen de gang, tweede badkamer/ washok, de gang en het bij/buitenkeukentje nog en dan is het aan kant.

Als mijnheer Kibrifasi komt vraag ik hem om het bed, dat mijn oom in de huiskamer had staan, naar het kleine kamertje te helpen schuiven. Ik ben trots op het resultaat van vandaag. Er staan ruim 20 vuilzakken naast de deur die nog weg moeten, maar het ziet er weer bewoonbaar uit!