Caldarium

De dag voor ik naar Suriname vertrok was hectisch, ik reed van hot-naar-her om allerlei documenten te verkrijgen die ik denk nodig te hebben om de zaken in Suriname te kunnen regelen. Het waardeloze in Nederland is dat je voor iedere officiële akte naar de betreffende gemeente moet om die akte te kunnen halen. 

Dat betekende voor mij een behoorlijke rit in het Zuid-Hollandse. Eerst naar Kaag en Braassem voor de akte van overlijden van mijn oma, dan Leiden voor de overlijdensakte van mijn opa (die daar in het ziekenhuis overleden was) naar Den Haag voor de geboorte- en scheidingsakte van mijn oom (waar hij geboren en gescheiden is).. alles moet op afspraak… zie dat maar eens te regelen op zondag en maandagochtend als je dinsdagochtend al op Schiphol moet staan. Ik redt dan ook net Katwijk niet, waar mijn oom ingeschreven stond en waar ik een uittreksel van het GBA had moeten halen.
Had dat nou niet op één punt gekund? Ik dank God dat mijn opa niet is doodgegaan in Groningen en mijn oma in Maastricht… dan had ik mijn kilometers zeker wel gemaakt! Maar gelukkig heb ik de meeste stukken wel weten te verkrijgen. Alleen een apostille halen bij de rechtbank redt ik ook niet meer (officiële stempel die je nodig hebt om documenten te legaliseren voor landen met een verdrag); het moet maar…

Gelukkig heb ik voor Suriname geen visum nodig, maar kan ik af met een toeristenkaart, welke ik heb gehaald op Schiphol. Blij toe; want op Zanderij is het ineens heel druk als de mensen uit de KLM Boeing zich in de kleine aankomsthal hebben verzameld; ik had er niet aan moeten denken als ik daar nog de benodigde paperassen had moeten regelen.

Op het moment dat ik op het trappetje buiten het vliegtuig stapte leek het alsof ik een Caldarium in stapte … wat een warmte! En daar sta je dan met je semi-winterkleding (want in Nederland is het de laatste dag van Januari) in een tjokvolle hal en geen idee wat je te wachten staat.