zondag 4 april 2021

Saoto, soto, supu...whatever... en een terugblik...

Het is al weer Pasen 2021, en ik zie dat het al weer mááánden geleden is dat ik geschreven heb over Suriname en mijn avontuur daar. Misschien dat het mijn hart (mi kwataki) zo'n pijn doet dat ik er nu niet naar af kan reizen en ik er dus wat moeilijker over schrijf.... Terwijl ik naar een waterig zonnetje kijk vanachter mijn raam in het Nederlandse Alkmaar, denk ik aan de laatste Paaszondag die we vierden in Wanica... waar we het gezang van het koor van de broeder/kerkgemeenschap in het huis een paar honderd meter verderop kunnen horen.... *zucht*...

Ik denk aan de Saoto, of Soto ... of supu. Ik heb 'm in Nederland nog niet zo lekker gegeten als bij de Warungs in Su... Overigens zegt een Surinamer geen 'Supu' tegen een Saoto. Een Supu is meer een maaltijdsoep (zoals wij erwtensoep of goulashsoup kennen) en saoto is meer de rijk gevulde kippenbouillon met kip, ei, taugé etc. en die wordt geserveerd met rijst, sambal en (hete!!!!) ketjapsaus. 


Terwijl ik hier zo zit, en laten we wel wezen ik ben een gezegend mens nu ik gezond ben en ik heb niks te klagen, denk ik aan de afgelopen jaren. En ik bedenk mij dat ik - ondanks dat ik er iedere keer maar zo kort ben- een waanzinnige prestatie heb geleverd. 

Ondanks dat ik 'genaaid' ben door een Roedijk bouwbedrijf met zijn waardeloze diefijzer, dat ik het nodige heb moeten doorstaan met de perikelen van mijnheer Kibrifasi en Dana (die - naar ik via-via heb gehoord- beledigd is dat ik haar niet betaald heb voor 'geleverde diensten' tijdens de eerste week daar ...en ik maar denken dat het meelevendheid was en zeker omdat Kibrifasi haar al loon betaalde...). Ook al betaal ik  een godsvermogen bij DoubleJ maaibedrijf om mijn perceel netjes te houden (en hang ik aan het filmpje dat ik maandelijks krijg)... ik blijf er vertrouwen in houden dat het ooit goed komt en ik écht kan genieten van wat mijn oom mij ooit nagelaten heeft... ook al ligt er nog ZO veel werk in het verschiet...

Keuken in feb 2017 (foto) en in feb 2020 (snip vanuit filmpje)

"logeerkamer" in feb 2017 en in sept 2018 (in 2020 staat er ook een PAX met spiegeldeur van Ikea in :-))

Slaapkamer in feb 2017 en in feb 2020

Woonkamer-muurzijde 2017 van de zijkant, 2020 van de voorkant


Zijkant van het huis in 2017 (toen ik al opgeruimd had) en einde 2019

Voortuin in augustus 2018 en feb 2020

 Voor het Suriname-gevoel, hier het recept van Saoto Ajam (uit Muriëls Surinaamse kookboek)

Ingrediënten:
1 kg kip
sap van 1 lemmetje
4 daun salamblaadjes
6 platgeslagen teentjes knoflook
2 cm platgeslagen gember
1 tak citroengras
1 mesp. geelwortelpoeder
3 cm laos
5 kleingesneden sjalotjes
2 kleingesneden grote uien
zout
bouillonblokjes
5 eetl. olie
200 gram taugé
1 pak rijstvermicelli
4 hardgekookte eieren
100 gr (kant en klare) gebakken uitjes
4 takjes soepgroenten (voor die Bakra's:  platte peterselie)
1 bakje dunne aardappelstokjes (toko)
1/2 dl. gekruide ketjap met peper

De kip schoonmaken en wassen met het sap van een lemmetje. 2,5 liter water aan de kook brengen en hierin de hele kip, salamblaadjes, knoflook, gember, citroengras, geelwortelpoeder, de stukken laos, sjalotjes en de helft van de uien doen. Hiervan in een uur bouillon koken. De bouillon op smaak afmaken met zout en bouillonblokjes, en op een laag vlammetje warm houden. De knip uit de bouillon halen en in een ruime pan met olie de kip aan alle zijden bakken en dan uitpluizen. De taugé 5 minuten in heet water laten staan en het water afgieten. De rijstvermicelli kort bakken in olie en op keukenpapier laten uitlekken. In elke soepkom wat gebakken vermicelli, een hardgekookt ei, een eetlepel taugé, een theelepel gebakken uitjes, wat fijngesneden soepgroenten, een eetlepel aardappelstokjes en een eetlepel kip doen en de bouillon op het laatst hierover gieten. Ketjapsaus, peper en gekookte witte rijst apart erbij serveren.... 

Bun nyan!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten