Een klamboe goed
ophangen is een kunst – blijkbaar. Vannacht heb ik wel drie muskieten naar het
hiernamaals geholpen en ik zit onder de bultjes van exemplaren die het wel
hebben overleefd (of me hebben geprikt voordat ik ze doodsloeg). Je moet zo’n
ding blijkbaar goed met de lakens instoppen en niet alleen over de bedranden
laten hangen, want daar komen die krengen dus doorheen.
Dus sta ik om even over zessen
in de ochtend mijn benen in te smeren met ‘Krappa-olie’. Behalve dat het
helpt tegen de muskieten zelf (ik had mezelf dus ook moeten insmeren er mee
vóórdat ik ging slapen), helpt het ook goed tegen de jeuk én helpt het de
bultjes te verminderen. We vinden zelfs dat de krappa-olie uiteindelijk beter werkt dan de deet-lotions die we hebben meegenomen uit Nederland...
 |
| (Door I, Arria Belli, CC BY-SA 3.0) |
De zon is nog niet op zo vroeg in de ochtend en
dus is het nog relatief koel, al wordt het hier niet kouder dan 26 graden in de
nacht. Op de veranda geniet ik van een flinke mok koffie en kijk ik naar het
vogelleven in de ‘voortuin’ Zo zitten op de elektriciteitsdraad
een drietal zwartgele vogeltjes (grietjebies zo weet ik nu) die er lustig op
los kibbelen en haasje-over lijken te doen, eigenlijk zijn ze best agressief
naar elkaar en alle insecten die maar in de buurt komen, worden zonder pardon
uit de lucht geplukt. Over het zand hipt een superklein bruin vogeltje en ook
voor deze inieminie is geen insect veilig.
Halverwege de ochtend
komt mijnheer Kibrifasi weer aanrijden. Vandaag gaan we in ieder geval een
nieuwe gasbom (in Suriname heet een gasfles een gasbom) halen, met bijbehorende
klemmen en regulator.
Ik vraag mijnheer
Kibrifasi toch echt te stoppen bij een pinautomaat, om het geld voor de gasbom
en dergelijke te kunnen pinnen, waar hij gelukkig eindelijk gehoor aan geeft;
ook al lijkt hij niet echt genegen te zijn te stoppen. Het voelt een stuk
fijner om wat ‘SRD’ in mijn portemonnee te hebben, een stuk minder afhankelijk
ook.
Mijnheer Kibrifasi heeft
navraag gedaan bij diverse winkels waar deze het goedkoopste is en zegt
daarheen te rijden, maar in plaats daarvan rijdt hij naar het terrein van de
EBS (EnergieBedrijf Suriname). Had ik dat geweten, dan had ik in plaats van
mijn slippers en jurk, wel mijn schoenen en broek aangetrokken; zonder kom je
namelijk het terrein van de EBS niet op.
Dus alsnog naar de
winkels en even later rijden we met gasbom en –uit een andere winkel- de regulator
en klemmen weer huiswaarts.
We stoppen ook nog even
bij de supermarkt. Het is een grotere supermarkt langs highway, niet zoals de
buurtsuper bij ons om de hoek. Deze heeft een ruim assortiment van artikelen,
waaronder zelfs keukenpapier van de Jumbo, ‘Perfekt’ huismerk en ook van de
Spar zie ik spullen staan. Het is een mengelmoes van dingen en ik doe
uitgebreid boodschappen om voorlopig weer genoeg in huis te hebben. Ik zie in
mijn ooghoeken mijnheer Kibrifasi verschillende keren de winkel inlopen om te
zien of we al opschieten; geduld is niet echt een eigenschap die bij hem past.
Met afgeladen tassen
verlaten we de supermarkt. Gewone boter, kaas en eieren, brood en beleg, maar
ook wat kruiden en diverse schoonmaakartikelen (die de maanden niet hebben overleefd) en een nieuwe bus
‘anti-muskieten-spray’ (erg nodig!).
Helemaal in mijn nopjes
(ik ben een supermarkt-o-fiel) rijden we weer verder terug naar huis, waar
mijnheer Kibrifasi de gasbom aansluit op het kookstel en ik de boodschappen
uitpak.
In de middag belt ook
Unu Pikin – Meubels en Meer dat ze de kast komen bezorgen. Het kost echter de
chauffeur behoorlijk wat moeite om ons te vinden omdat het adres dat ik heb (en
ook zo op alle papieren staat) óók nog een eind verderop schijnt te bestaan. Ik
moet blijkbaar een soort halve routebeschrijving meegeven (weet ik later) om
het perceel aan te duiden waar ik precies zit.
 |
| (deel van) de veranda met de schommelstoel (hier al wel geschilderde tafel en muren) |
De kasten zijn prachtig.
Stevig en mooi afgewerkt. Maar nóg blijer wordt ik van de schommelstoel die ik
gelijk op de veranda installeer en waar ik ook mezelf maar even op installeer.
Ik moet ‘m natuurlijk even uittesten. Ik kan het iedereen aanraden om een
dergelijke schommelstoel in de tuin te zetten!
Helaas komt ook vandaag
mijn zending uit Nederland niet aan. Ik probeer het verzendbedrijf te bellen,
maar ook mijn internetverbinding (om het telefoonnummer op te zoeken) laat het
afweten en de telefoongids heeft geen vermelding van dit betreffende bedrijf,
dus dat wordt even wachten.
Door de leveringen (en
niet-leveringen) is het inmiddels ook te laat om nog naar de stad te gaan. De
bank gaat al om twee uur dicht en was al na tweeën toen de kast werd geleverd.
We klussen nog wat en
maken nog wat schoon. Ik kook een maaltijd, wat nu kan, nu ik weer gas heb voor
het kookstel. Het is al vrij laat als we gegeten hebben en de zon is al lang
onder als manlief de afwas in het druiprek zet. We luieren nog wat en lezen de ‘Times of Suriname’ op de veranda en
besluiten dan vroeg te gaan slapen. Dan zijn we morgen weer vroeg wakker zodat
we richting ‘stad’ kunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten