Hoewel mijnheer Kibrifasi behoorlijk beledigd was, is hij toch langs gekomen. Gelukkig kunnen we de 'domme bakra' kaart nog spelen, maar dat is hierna wel over :-) .
In Suriname neem je hartelijkheid en hulp aan van mensen die het je oprecht bieden en vertrouw je verder niemand. Wat dan precies 'oprecht' en niet-oprecht is, moeten we nog leren. Kibrifasi - of hij nu wel of geen geweer gejat heeft- stoppen we in het hokje "blij om als hulp te hebben"; bovendien; als hij had willen roven, had hij het hele huis leeg kunnen halen zonder dat er een 'fowru'; (kip) naar had gekraaid.
En... we hebben onze eerste oogst!!!! Een heuse kokosnoot én wat lemmetjes (limoentjes). dat is weer eens wat anders dan een tomaat of komkommer van Nederlandse bodem... en... de lemmetjes zijn vele malen smaakvoller. Leert echtgenoot wanneer hij de hoeveelheid schijfjes in zijn cola doet die hij normaal in Nederland daar in doet; dat is ZUUR!!!! Een kwart partje is genoeg voor een frisse tropische smaak!
Overigens is het openen van een kokosnoot (dat gele ding op de foto) nog een kunstje. Wij in Nederland kennen de kokosnoot als een bruin, enigzins harig ding, maar zoals je op de foto ziet; zo ziet een kokosnoot (kronto) er uit als je hem met een hakmes vanaf de boom hakt. En dan is het even zoeken waar je dat ding dan makkelijk open maakt. Een Srananman (Surinamer) zal zich ongetwijfeld doodgelachen hebben als hij ons aan de haal had zien gaan met het ding! Uitendelijk hebben we het door en halen vers kokoswater uit het omhulsel, dat ik met een beetje Borgoe (Surinaamse rum) en ijs weet te verwerken tot een Tropische lekkernij. En nee... ik ga niet verklappen wat het truckje is... jullie 'Bakra's' zoeken het zelf maar uit als jullie zover komen.
We hebben, net als vorige keer, weer grind laten komen en weten onze "oprit" verder af te maken. Het begint er zowaar netjes uit te zien! Steeds meer wordt het mijn paradijsje en .... ik moet bekennen... 'daar' begint steeds meer een kriebel in mijn hart (kwataki) te veroorzaken....
In Suriname neem je hartelijkheid en hulp aan van mensen die het je oprecht bieden en vertrouw je verder niemand. Wat dan precies 'oprecht' en niet-oprecht is, moeten we nog leren. Kibrifasi - of hij nu wel of geen geweer gejat heeft- stoppen we in het hokje "blij om als hulp te hebben"; bovendien; als hij had willen roven, had hij het hele huis leeg kunnen halen zonder dat er een 'fowru'; (kip) naar had gekraaid.
En... we hebben onze eerste oogst!!!! Een heuse kokosnoot én wat lemmetjes (limoentjes). dat is weer eens wat anders dan een tomaat of komkommer van Nederlandse bodem... en... de lemmetjes zijn vele malen smaakvoller. Leert echtgenoot wanneer hij de hoeveelheid schijfjes in zijn cola doet die hij normaal in Nederland daar in doet; dat is ZUUR!!!! Een kwart partje is genoeg voor een frisse tropische smaak!
Overigens is het openen van een kokosnoot (dat gele ding op de foto) nog een kunstje. Wij in Nederland kennen de kokosnoot als een bruin, enigzins harig ding, maar zoals je op de foto ziet; zo ziet een kokosnoot (kronto) er uit als je hem met een hakmes vanaf de boom hakt. En dan is het even zoeken waar je dat ding dan makkelijk open maakt. Een Srananman (Surinamer) zal zich ongetwijfeld doodgelachen hebben als hij ons aan de haal had zien gaan met het ding! Uitendelijk hebben we het door en halen vers kokoswater uit het omhulsel, dat ik met een beetje Borgoe (Surinaamse rum) en ijs weet te verwerken tot een Tropische lekkernij. En nee... ik ga niet verklappen wat het truckje is... jullie 'Bakra's' zoeken het zelf maar uit als jullie zover komen.
We hebben, net als vorige keer, weer grind laten komen en weten onze "oprit" verder af te maken. Het begint er zowaar netjes uit te zien! Steeds meer wordt het mijn paradijsje en .... ik moet bekennen... 'daar' begint steeds meer een kriebel in mijn hart (kwataki) te veroorzaken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten