Manlief en ik zijn al weer een tijdje terug in Nederland en we hebben net mijnheer Kibrifasi gebeld of alles in orde is. Na de gebruikelijke koetjes en kalfjes zijn we weer gerust gesteld en hebben we het over de volgende keer als we weer naar Su gaan.
Dit keer gaat echter vrij kort na het belletje nog een keer de telefoon. We horen aan de andere kant Dana zeggen: "mijn tegoed is bijna op, belt u me terug?". We kijken elkaar ene beetje vreemd aan. Zou er wat met mijnheer Kibrifasi zijn? Ik kan me niet voorstellen waarom ze anders zou bellen.
Enkele ogenblikken later heb ik Dana weer aan de lijn. Er is niks met mijnheer Kibrifasi aan de hand, althans niet qua gezondheid, maar er is wel veel te dóen over mijnheer Kibrifasi. Wat er volgt is een soapserie waardig. De tirade van Dana begint met 'u moet mijnheer Kibrifasi echt niet vertrouwen' en 'wat hij net over de telefoon zegt is niet waar'... en dan vervolgens nog wat uitspraken in die richting. Daarna begint een heel verhaal, wat blijkbaar mede de aanleiding is geweest voor het belletje.
Blijkbaar is de dochter van Dana enige tijd geleden getrouwd. Voor dit huwelijk mocht ze gebruik maken van het erf van mijnheer Kibrifasi. Nadat de hele handel was geregeld heeft mijnheer Kibrifasi, zo gaat het verhaal, de boel gefrustreerd en tijdens de huwelijksdagen (want Hindostaans dus langer feest) schijnt mijnheer Kibrifasi behoorlijk last te hebben gehad van zijn kwade dronk. Zo heeft hij het water op het perceel laten afsluiten en pas na enige tijd weer aan gezet. Tijdens de plechtigheden en op de huwelijksdag zelf heeft hij tegen de schoonouders diverse malen gezegd dat hun nieuwe schoondochter een H**r zou zijn en nog meer van dergelijke benamingen. Ook daarna heeft hij zich vervelend opgesteld, door weer het water af te sluiten zodat er niet afgewassen kon worden en ervoor te zorgen dat de stoelen en tafels niet opgehaald konden worden en nog meerdere pesterijen.
Toch moet er in de afgelopen uren wat zijn voorgevallen waardoor ze nu belt, want het trouwfeest is al weer enkele weken geleden geweest. Wat het precies is wordt me niet helemaal duidelijk, maar dat het een ruzie heeft veroorzaakt is wel heel evident.
Dan komt er ook nog een ander aapje uit de mouw. Mijn oom had namelijk een wapenvergunning en had een geweer. Toen ik de eerste keer in Su was, kwam ik de case tegen waarin het geweer had moeten zitten en de papieren die er bij hoorden alsmede wat andere accessoires er van en de kogels. Mijnheer Kibrifasi vertelde mij dat de politie het geweer had meegenomen zodat het in beheer gehouden kon worden. Ik heb er verder geen werk van gemaakt, want ik zelf heb immers geen vergunning en wat moet ik met zo'n ding als ik geen specifieke kluis in huis heb en grotendeels weg ben.
Dana geeft nu echter een andere lezing. Mijnheer Kibrifasi schijnt het geweer meegenomen te hebben en zo te horen maakt hij er regelmatig gebruik van om mensen mee te dreigen. Wat nu ook het geval was geweest volgens haar relaas.
Dat maakt het wel logischer dat bepaalde zaken die normaliter ook door de politie meegenomen zouden zijn met een wapen nu nog in huis waren. Maar wat moet ik met deze informatie?
Als ik Kibrifasi er op ga aanspreken, weet hij dat ik een ander informatiekanaal heb. Kibrifasi is degene die alles in de gaten houdt en volgens mij doet hij dat prima? Al is er nu wel wat twijfel, vooralsnog is het wel mijn aanspreekpunt daar en tot nu dit wapen-verhaal heb ik geen reden gehad om anders te denken.
Dana kan echter een rare zijn, ook haar heb ik diverse keren als een kat in het nauw rare sprongen zien maken en apart zien reageren. Daarbij heeft Dana een grote voorliefde voor geldelijke vergoedingen - voor niets gaat de zon op bij haar - voor de 'ondersteuning' in februari bleek ze achteraf ook een financiële bijdrage te verwachten, net zoals voor het koken dat ze in die weken heeft gedaan. Hoewel Mijnheer Kirbrifasi haar geld heeft gegeven, verwacht ze dat blijkbaar ook van mij en ik zou niet weten waarom, want behalve overal naar mee willen en zich tegenaan bemoeien, heeft ze geen zaken voor mij geregeld. Daarbij ziet ze volgens mij het beheer van het perceel tegen vergoeding wel zitten; er zal vast een hoop eigenbelang achter zitten. Dat ze echter nu vanuit het niets ineens belt is wel heel vreemd, dus er zal ongetwijfeld een kern van waarheid in haar verhaal zitten; althans wél vanuit haar beleving. Maar waarom vindt ze dat ik me ergens mee moet bemoeien?
Zucht, waarom gaat niks nou eens normaal en van een leien dakje.
Manlief en ik praktiseren nog wat na, na dit vreemde telefoontje. Het heeft ten minste 20 minuten geduurd en volgens mij ben ik een klein kapitaal aan belkosten naar Su kwijt. Veel wijzer ben ik er ook niet van geworden. Manlief besluiten om de eerstvolgende keer dat we naar Su gaan niet aan mijnheer Kibrifasi en/of Dana te vertellen wanneer we precies gaan en gewoon met een huurautootje vanaf Zanderij te reizen in plaats van ons op te laten halen en te laten brengen. We kunnen dan naar het huis gaan en checken of alles - volgens afspraak- netjes wordt bijgehouden of dat het alleen maar geregeld wordt als Kibrifasi weet dat we komen.... we zijn benieuwd hoe dit gaat lopen...
Dit keer gaat echter vrij kort na het belletje nog een keer de telefoon. We horen aan de andere kant Dana zeggen: "mijn tegoed is bijna op, belt u me terug?". We kijken elkaar ene beetje vreemd aan. Zou er wat met mijnheer Kibrifasi zijn? Ik kan me niet voorstellen waarom ze anders zou bellen.
Enkele ogenblikken later heb ik Dana weer aan de lijn. Er is niks met mijnheer Kibrifasi aan de hand, althans niet qua gezondheid, maar er is wel veel te dóen over mijnheer Kibrifasi. Wat er volgt is een soapserie waardig. De tirade van Dana begint met 'u moet mijnheer Kibrifasi echt niet vertrouwen' en 'wat hij net over de telefoon zegt is niet waar'... en dan vervolgens nog wat uitspraken in die richting. Daarna begint een heel verhaal, wat blijkbaar mede de aanleiding is geweest voor het belletje.
Blijkbaar is de dochter van Dana enige tijd geleden getrouwd. Voor dit huwelijk mocht ze gebruik maken van het erf van mijnheer Kibrifasi. Nadat de hele handel was geregeld heeft mijnheer Kibrifasi, zo gaat het verhaal, de boel gefrustreerd en tijdens de huwelijksdagen (want Hindostaans dus langer feest) schijnt mijnheer Kibrifasi behoorlijk last te hebben gehad van zijn kwade dronk. Zo heeft hij het water op het perceel laten afsluiten en pas na enige tijd weer aan gezet. Tijdens de plechtigheden en op de huwelijksdag zelf heeft hij tegen de schoonouders diverse malen gezegd dat hun nieuwe schoondochter een H**r zou zijn en nog meer van dergelijke benamingen. Ook daarna heeft hij zich vervelend opgesteld, door weer het water af te sluiten zodat er niet afgewassen kon worden en ervoor te zorgen dat de stoelen en tafels niet opgehaald konden worden en nog meerdere pesterijen.
Toch moet er in de afgelopen uren wat zijn voorgevallen waardoor ze nu belt, want het trouwfeest is al weer enkele weken geleden geweest. Wat het precies is wordt me niet helemaal duidelijk, maar dat het een ruzie heeft veroorzaakt is wel heel evident.
Dan komt er ook nog een ander aapje uit de mouw. Mijn oom had namelijk een wapenvergunning en had een geweer. Toen ik de eerste keer in Su was, kwam ik de case tegen waarin het geweer had moeten zitten en de papieren die er bij hoorden alsmede wat andere accessoires er van en de kogels. Mijnheer Kibrifasi vertelde mij dat de politie het geweer had meegenomen zodat het in beheer gehouden kon worden. Ik heb er verder geen werk van gemaakt, want ik zelf heb immers geen vergunning en wat moet ik met zo'n ding als ik geen specifieke kluis in huis heb en grotendeels weg ben.
Dana geeft nu echter een andere lezing. Mijnheer Kibrifasi schijnt het geweer meegenomen te hebben en zo te horen maakt hij er regelmatig gebruik van om mensen mee te dreigen. Wat nu ook het geval was geweest volgens haar relaas.
Dat maakt het wel logischer dat bepaalde zaken die normaliter ook door de politie meegenomen zouden zijn met een wapen nu nog in huis waren. Maar wat moet ik met deze informatie?
Als ik Kibrifasi er op ga aanspreken, weet hij dat ik een ander informatiekanaal heb. Kibrifasi is degene die alles in de gaten houdt en volgens mij doet hij dat prima? Al is er nu wel wat twijfel, vooralsnog is het wel mijn aanspreekpunt daar en tot nu dit wapen-verhaal heb ik geen reden gehad om anders te denken.
Dana kan echter een rare zijn, ook haar heb ik diverse keren als een kat in het nauw rare sprongen zien maken en apart zien reageren. Daarbij heeft Dana een grote voorliefde voor geldelijke vergoedingen - voor niets gaat de zon op bij haar - voor de 'ondersteuning' in februari bleek ze achteraf ook een financiële bijdrage te verwachten, net zoals voor het koken dat ze in die weken heeft gedaan. Hoewel Mijnheer Kirbrifasi haar geld heeft gegeven, verwacht ze dat blijkbaar ook van mij en ik zou niet weten waarom, want behalve overal naar mee willen en zich tegenaan bemoeien, heeft ze geen zaken voor mij geregeld. Daarbij ziet ze volgens mij het beheer van het perceel tegen vergoeding wel zitten; er zal vast een hoop eigenbelang achter zitten. Dat ze echter nu vanuit het niets ineens belt is wel heel vreemd, dus er zal ongetwijfeld een kern van waarheid in haar verhaal zitten; althans wél vanuit haar beleving. Maar waarom vindt ze dat ik me ergens mee moet bemoeien?
Zucht, waarom gaat niks nou eens normaal en van een leien dakje.
Manlief en ik praktiseren nog wat na, na dit vreemde telefoontje. Het heeft ten minste 20 minuten geduurd en volgens mij ben ik een klein kapitaal aan belkosten naar Su kwijt. Veel wijzer ben ik er ook niet van geworden. Manlief besluiten om de eerstvolgende keer dat we naar Su gaan niet aan mijnheer Kibrifasi en/of Dana te vertellen wanneer we precies gaan en gewoon met een huurautootje vanaf Zanderij te reizen in plaats van ons op te laten halen en te laten brengen. We kunnen dan naar het huis gaan en checken of alles - volgens afspraak- netjes wordt bijgehouden of dat het alleen maar geregeld wordt als Kibrifasi weet dat we komen.... we zijn benieuwd hoe dit gaat lopen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten