Pasensi na wan bita bon, Ma en froktu switi fu nyan

Vertaald; geduld een is een bittere boom, maar zijn vruchten zijn lekker om van te eten. Wij kennen het als 'geduld is een schone zaak'. 

In dit geval het verhaal van Telesur dus. 

In Suriname heb je twee grote telecom providers. DigiCel en TeleSur. 

DigiCel is 'wireless' en heeft voor een huisaansluiting maar één optie. Een pakket van 30 (US) dollar en dan heb je 10mbps uploadsnelheid en 3mbps download. Dat is nét wel/ niet niet een lekkere snelheid als je wilt 'flixen' 'en werken en social en als je rekening houdt met 4 personen (want woning is te huur voor 4) ... Dus hoewel ik al jaren MiFi heb van Digicel en er ook al jaren met plezier voor mijn tijdelijke verbinding gebruik van maak, is het voor mijn huidige doelstelling eigenlijk  niet voldoende en blijft er maar één keuze over en dat is TeleSur, die 'fixed wire' hebben en hogere snelheden. 

Ruim een week voor ik naar Su vertrok, ergens in Februari, heb ik TeleSur aangeschreven via hun online klantenservice via 'messenger', die mijn doorverwees om via mail (ook klantenservice) een aanvraag te doen met het formulier dat ik -daar en daar- op de site kon vinden.

Dus ik het formulier gedownload. Ingevuld. Kopie van mijn paspoort bijgevoegd. En verzenden. Chips. Doe ik het vanaf een verkeerd mailadres, dus bij het eerste contact, dat na een dag of 2 al komt, meldt ik gelijk dat het mailadres veranderd moet worden. Ha fijn. Het spul wordt in behandeling genomen.

Dan krijg ik de vraag of ik een Suriname nummer heb. Want men kan niet werken met een Nederlands nummer. Nu moet je weten dat veel communicatie in Suriname via 'WhatsApp' gaat en dan kun je prima met een NL nummer vooruit. Maar bij Telesur - je weet wel van de 'securing the digital future of Surinam'-  kunnen ze dat dus niet.

Ik meldt dus dat ik dat nog niet heb en dat ik moet wachten tot ik 'op Zanderij' ben om een Su-nummer te regelen bij één van de desks. 

Ik landt op de 3e, maar zo laat dat er zowel geen Digicel als geen Telesur meer beschikbaar zijn om een nummer aan te vragen en de eerste week heb ik ook geen autootje om er -makkelijk- een sim te gaan halen. Dus ik meld me weer dat ik toch echt alleen een NL nummer heb. 

Dan krijg ik - na 3 dagen- toch een partij vreemde reactie ? Het zal wel met 'de taalbarriere' te maken hebben. 

"Wij vinden het minder prettig te lezen dat u geen lokale simkaart heeft. De technici die appt niet met klanten.

U mag als het kan wel een contact nummer van familie lid met ons delen, zodat wij uw klacht veder in behandeling kunnen nemen."

Je vindt het 'minder prettig'... ? Die appt niet met klanten? Maar bellen en sms-sen wel?? Wat is dat nu weer. 

Dus ik zeg - naar waarheid- dat ik geen familieleden heb in Suriname, dat die allemaal overleden zijn - en ze het dus echt met een NL nummer moeten regelen.

Het kwartje lijkt te vallen, of eigenlijk toch  niet. Want  de technicus is nodig om volgens Su de klacht te verhelpen, staat ook in de reactie. 

Klacht? Ik heb helemaal geen klacht. Ik wil een nieuwe aansluiting.

Dat gaat dus niet goed.

Maar na weer mailen (en weer 3 dagen later tot er een reactie komt) lijkt het kwartje te vallen. 

De volgende vraag is namelijk of ik min identificatiebewijs wil doorzenden. Dat ik dat al gedaan heb is blijkbaar compleet over het hoofd gezien, dus ik stuur mijn identificatiebewijs door.

Bij herinnering, want natuurlijk in eerste instantie weer geen enkele reactie- krijg ik de reactie dat mijn adres niet bestaat. Nu heb ik bij de oorspronkelijke aanvraag aangegeven dat ik op een zijstraat woon van en dat daar nog geen straatnaambordje hangt, wat de naam is en zelfs een Maps locatie inclusief coördinaten meegegeven. Maar net zoals mijn ID, ziet men dat over het hoofd. Dus ik stuur weer alles op met de uitleg.

Inmiddels heb ik - bij Digicel- een simkaart gehaald, ik ben dan al een kleine twee weken in Su en heb een huurautootje. (16 maart)

Ik stuur het telefoonnummer door naar Telesur.

Weer geen enkele reactie.

Dus... goede raad is duur. Ik stuur een geheel nieuwe aanvraag met mijn ID, formulier en SU-nummer. (19 maart)

Ik krijg ook het advies van Paatje om in persoon langs te gaan, omdat het dingen wellicht sneller laat gaan. 

Dat advies blijkt later een goed advies, maar ik kom er op één of andere manier maar niet aan toe om bij Telesur langs te gaan en de keren dat ik er stop staat er zo'n inmense rij dat ik het 'maar laat zitten'. Overigens is die lange rij 'voor de kassa' (weet ik veel) en niet voor 'nieuwe aanvragen/ klantenservice'. 

Nieuwe aanvraag. Alle nummers die ik tot nu toe in de communicatie heb gestuurd, alle namen van mensen die me gemaild hebben meegestuurd.

Wat krijg ik na 2 dagen (21 maart) als reactie?

"Wij hebben uw aanvraagformulier nagekeken en merken dat u een oudere versie heeft ingevuld

Om uw aanvraag in behandeling te nemen vragen wij u vriendelijk om het juiste formulier hieronder in te vullen en weer voor ons te sturen:"

Weet je nog? Ik stuurde de oorspronkelijke aanvraag -ruim een maand geleden- in Februari. Sinds die tijd en aaaaaaal die mails is er geen enkele persoon geweest die iets heeft gezegd over een nieuw formulier per 1 maart. En nu het bijna einde maart is, heb je een reactie over een oud formulier???!!

Ha fijn. Ik vul dat hele f***ck**ng nieuwe formulier in. Dat is overigens helemaal hetzelfde, de enige wijziging zijn de tarieven die er op vermeld staan.  

Dus ik stuur het op.

Krijg ik terug. "..." niks. 26 maart stuur ik een herinnering. Ik denk dat ik dan een reactie krijg, maar het is een reclame voor 'paas korting'... men heeft dus wél ergens mijn e-mail adres ingevoerd... anders krijg ik die shit niet.

Maar de 29 maart krijg ik :

"Uw aanvraag wordt in behandeling genomen en wordt na 7 april ingevoerd u ontvangt dan het aanvraagnummer.

Wegens werkzaamheden aan ons systeem kunnen wij de aanvraag niet eerder invoeren.

Wij hopen u te hebben geinfomeerd en vragen u vriendelijk wat geduld te betrachten."

Nu heeft Telesur ook een communicatie gestuurd, dat men vanaf 3 april geen gegevens kan verwerken, maar dat weet deze medewerker dan blijkbaar weer niet. Men kan dus prima nog tot die tijd mijn aanvraag verwerken. Maar men wíl gewoon niet. Nu kan ik twee dingen doen. Aangeven dat ik niet zo'n oetlul ben dat ik niet snap wat IT is of het gewoon zo laten... ik besluit tot het laatste. 

Ik kan daarnaast alleen maar denken dat ze zo'n geluk hebben dat ze eigenlijk de enige aanbieder zijn in Suriname voor deze producten. Als ze niet zo'n monopoli hadden gehad dan waren ze écht allang failliet gegaan.

Ik zie KPN (de Telesur equivalent van NL) zo al acteren. 

Ha fijn. Terug naar Telesur.

Inmiddels is het 8 april. Natuurlijk weer geen enkele reactie. Natuurlijk is er niemand bij Telesur die een lijstje heeft met 'aanvragen te behandelen ivm afsluiting systeem'...

9 april heb ik een volle werkdag en krijg ik een monteur (was de planning), dus ik besluit 10 april bij een kantoor langs te gaan in Lelydorp.

Jammer joh. Eid-al-Fitr (suikerfeest) is een nationale feestdag in Suriname. Dus alles is dicht.

Dus... 11 april. Na mijn werk ga ik naar LaTour Telesur. Weer die rij. Maar ik heb me voorbereid. Snackje mee, drinken mee. Ik ga er helemaal voor.

Sta ik in die rij. Is het een rij voor de kassa om betalingen te doen. Binnen mom van tijd zit ik binnen op een stoeltje in de airco. 2 wachtenden voor me.

Dat duurt wel even, maar is een redelijk normale wachttijd tot ik aan de beurt ben. En in de tussentijd kan ik ook de (papieren!) telefoongids nog meepakken van 2023-2024, wat tevens de GoudenGids is. (nee, niet alles is in Su online te vinden)

een papieren telefoonboek met opschrift "E-suriname; securing the digital future'...

Na nog geen uurtje sta ik buiten met : jawel. Een klantnummer en toegang tot MyTelesur en een toezegging dat een monteur ('aannemer') gaat bellen om het modem en de bekabeling te installeren.

Nu zal die aannemer ongetwijfeld niet al deze vrijdag of zaterdag langskomen en ben ik weer afhankelijk van derden om het te regelen.. maar... het lijkt gelukt.

Moraal (en tips voor Suriname expats) van het verhaal:

1. Regel een Surinaams telefoonnummer zo snel je kunt als je het land binnen komt. Men wil eigenlijk altijd een 'su-nummer' (en het is soms ook qua diensten e.d. sneller en goedkoper ipv een NLnummer). Is ook nodig als je bezorgers gaat krijgen e.d. 
2. Ga in persona langs en probeer dingen niet online te regelen, ook al promoot men dat wel in de uitlatingen. In NL geeft men er juist de voorkeur aan om online zaken te regelen; hier wil men dat je in de rij gaat staan, wil men je in de ogen kijken en wil men dingen F-2-F afhandelen.
3. Ook als staat ergens een F** lange rij. Check even of die rij ook voor hetzelfde is waarvoor JIJ komt... soms staat ergens een lange rij en blijkt dat voor iets heel anders dan voor jouw zaken. En nee het is niet onbeleefd / raar als je even naar binnen loopt, langs de rij heen om te vragen. (ook al kijkt men je 'als blanke' wel even raar aan, gewoon negeren).
4. Op feestdagen is écht alles dicht qua overheid en grote bedrijven (Supermarkten zijn veelal wel open), ook al staat op FB dat men open is. Men werkt online  en op de socials de openingstijden van feestdagen NIET bij en hanteert gewoon de reguliere weekkalender.  
5. Warungs zijn over het algemeen gerunt door moslims, dus dat betekent dat ze op Eid-al-Fitr dicht zijn (evenals javaanse migratie). Rotishops zijn dus dicht op Paghwa en Diwali en de Hindoestaanse migratie. Chinezen lijken altijd wel open... commercie gaat voor feest. :-). Braziliaanse, Nederlandse of bedrijven met christelijke achtergrond zijn op alle Christelijke feestdagen dicht (pasen, kerst)