De laatste loodjes zijn het zwaarst...

Het is al weer een tijdje terug dat ik postte. Helaas nam - denk ik- een heel vervelend beestje mee uit Su. Ik vermoed vanuit besmet water. En normaliter zou ik daar waarschijnlijk prima tegen bestand zijn geweest, maar in combinatie met vermoeidheid en een griepje (óf al dit beestje)... nah... dit keer niet zo goed bestand dus... 

Ha fijn. Ik gaf een showtje weg in het vliegtuig terug. Weetje; die zakjes zijn écht groot én stevig genoeg... mocht je het je ooit afgevraagd hebben...later in deze post meer...

Sindsdien had ik een extreem drukke week, dus lekker alles genegeerd... dat kreeg ik maandagochtend een weekje later op werk op een zilveren blaadje gepresenteerd. Ik was nog nét op tijd in het toilet... en sindsdien wilde het maar niet beteren tot vandaag éindelijk mijn lijf niet meer de twilight zone lijkt te willen zijn.

Moraal van dit verhaal: drink altijd uit flessen of kook je water eerst (inkoppertje), vergeet niet dat je ook je tanden poetst met flessenwater (daar ging ik waarschijnlijk de mist in), was sla en fruit ook met flessenwater of gekoeld gekookt water (daar ging iemand die voor mij een salade maakte waarschijnlijk de mist in...)...

Maar goed. De laatste loodjes dus in Su.

Het was 'ineens' sneller zaterdagavond dan verwacht. Als je aankomt lijkt het vertrek nog zo ver weg en nu had ik nog zo veel te doen en was er geen tijd meer voor. Die lampjes nog en toch vergeten een brandblussertje te halen en toch niet aan die kast/ planken toe gekomen...

Nee, ineens zit ik dan op mijn laatste avond in Su op de veranda in de schommelstoel met mijn 'rummetje cola'...

IN de ochtend heb ik de huurauto naar de car wash gebracht, getankt en toen naar het verhuur bedrijf. Hoewel het wat -voor mij- uit de richting is, is de service keurig. Ik werd door de heer netjes nog bij de bushalte gebracht. Mocht je een voordelige verhuur zoeken: Sweet Su Car rental kan ik zeker aanraden. Omgeving Vierde Rijweg, Kwatta

Rondje “foto” gedaan (ja je weet het wel: foto staat voor stad, en dat heet zo omdat fort Zeeland daar staat en foto is de vertaling voor 'fort')..., helaas gaat veel al op zaterdag vroeg dicht. Mooi houtsnijwerk (tembe) bij ReadyTex gezien voor de Tigri, maar wat aan de maat en zeker als ik die met de bus mee moet nemen. Daarvan ga ik vragen of ze een maatje kleiner kunnen maken. Ik zag mijn klok daar ook voor 25% meer van de prijs die ik had betaald…Hoe bedoel je: toeristen uitknijpen….

Deurmat voor de achterdeur gekocht en wat Shirts voor Norbert gekocht bij de 'tex'...

Toen wilde nog een fijne cocktail doen bij t Vat of diens buur, maar bleef uiteindelijk hangen bij River Side. Gewoon flesje Borgoe, flesje cola en een cup ijs. Fijn terras. Prima Paramaribo uit te zwaaien. Aanradertje als je als toerist wat minder 'Torarica bakra' en wat meer 'Su Vibes' wil ervaren.

Daarna de bus naar Houttuin die gelukkig al snel vertrok en ook snel bij huis was. Wil je weten wanneer die vertrekt? tja... wanneer die vertrekt. en dat is - meestal- als ie vol is.

Stukje in huis nog geruimd, Stukje geschilderd,

Nog wat stoelen gerepareerd, En een filmpje gemaakt

En toen dus nog genoten van de Surinaamse avond geluiden… kikkertjes, vogeltjes…

Zondag is het dan tijd voor de grote schoonmaak en alles klaar maken voor een eventuele huurder of huurdster. Een laatste ronde... even douchen, nog een drankje... nog éven in die hangmat...

En dan is daar Graciel die me - met Shaniqua en Shuquel - naar Zanderij gaat brengen…

Het regent onderweg…

De vlucht is weer een belevenis op zich. Ik kan je vertellen dat mensen je aankijken als een kameel als je kokhalzend in de een galley aangeeft écht naar de wc te moeten. Zoals eerder geschreven... weet ik dat ook oude zakjes op een of andere manier dichtgeplakt zitten en dat ze wél groot genoeg zij en stevig genoeg …

Naderhand schaamt men zich dat men mij niet voor heeft laten gaan naar de toilet, maar de stewardess zorgt voor wat voorrang zodat ik iig iets kan weggooien en opfrissen en ik krijg een extra flesje water… ook zijn ze ineens wél zorgzaam en vragen mensen of ik “okay ben “ … nee .. natuurlijk niet.. hoe zou jij je voelen als niemand je aanhoort en je vervolgen midden in een groep in een zakje staat te kotsen… maar goed … ik slaap wel ruim 5 uur ..dus ik knap wel weer wat op

Polderbaan

Trein naar Alkmaar

Regen

En nog meer regen

Koud!

Dan met avondeten nog even een lekker pittige “fried rice” naar recept van Swiet Tesie...

Het was me écht weer een Avontuur van FunTESTic in Suriname...

Pasensi na wan bita bon, Ma en froktu switi fu nyan

Vertaald; geduld een is een bittere boom, maar zijn vruchten zijn lekker om van te eten. Wij kennen het als 'geduld is een schone zaak'. 

In dit geval het verhaal van Telesur dus. 

In Suriname heb je twee grote telecom providers. DigiCel en TeleSur. 

DigiCel is 'wireless' en heeft voor een huisaansluiting maar één optie. Een pakket van 30 (US) dollar en dan heb je 10mbps uploadsnelheid en 3mbps download. Dat is nét wel/ niet niet een lekkere snelheid als je wilt 'flixen' 'en werken en social en als je rekening houdt met 4 personen (want woning is te huur voor 4) ... Dus hoewel ik al jaren MiFi heb van Digicel en er ook al jaren met plezier voor mijn tijdelijke verbinding gebruik van maak, is het voor mijn huidige doelstelling eigenlijk  niet voldoende en blijft er maar één keuze over en dat is TeleSur, die 'fixed wire' hebben en hogere snelheden. 

Ruim een week voor ik naar Su vertrok, ergens in Februari, heb ik TeleSur aangeschreven via hun online klantenservice via 'messenger', die mijn doorverwees om via mail (ook klantenservice) een aanvraag te doen met het formulier dat ik -daar en daar- op de site kon vinden.

Dus ik het formulier gedownload. Ingevuld. Kopie van mijn paspoort bijgevoegd. En verzenden. Chips. Doe ik het vanaf een verkeerd mailadres, dus bij het eerste contact, dat na een dag of 2 al komt, meldt ik gelijk dat het mailadres veranderd moet worden. Ha fijn. Het spul wordt in behandeling genomen.

Dan krijg ik de vraag of ik een Suriname nummer heb. Want men kan niet werken met een Nederlands nummer. Nu moet je weten dat veel communicatie in Suriname via 'WhatsApp' gaat en dan kun je prima met een NL nummer vooruit. Maar bij Telesur - je weet wel van de 'securing the digital future of Surinam'-  kunnen ze dat dus niet.

Ik meldt dus dat ik dat nog niet heb en dat ik moet wachten tot ik 'op Zanderij' ben om een Su-nummer te regelen bij één van de desks. 

Ik landt op de 3e, maar zo laat dat er zowel geen Digicel als geen Telesur meer beschikbaar zijn om een nummer aan te vragen en de eerste week heb ik ook geen autootje om er -makkelijk- een sim te gaan halen. Dus ik meld me weer dat ik toch echt alleen een NL nummer heb. 

Dan krijg ik - na 3 dagen- toch een partij vreemde reactie ? Het zal wel met 'de taalbarriere' te maken hebben. 

"Wij vinden het minder prettig te lezen dat u geen lokale simkaart heeft. De technici die appt niet met klanten.

U mag als het kan wel een contact nummer van familie lid met ons delen, zodat wij uw klacht veder in behandeling kunnen nemen."

Je vindt het 'minder prettig'... ? Die appt niet met klanten? Maar bellen en sms-sen wel?? Wat is dat nu weer. 

Dus ik zeg - naar waarheid- dat ik geen familieleden heb in Suriname, dat die allemaal overleden zijn - en ze het dus echt met een NL nummer moeten regelen.

Het kwartje lijkt te vallen, of eigenlijk toch  niet. Want  de technicus is nodig om volgens Su de klacht te verhelpen, staat ook in de reactie. 

Klacht? Ik heb helemaal geen klacht. Ik wil een nieuwe aansluiting.

Dat gaat dus niet goed.

Maar na weer mailen (en weer 3 dagen later tot er een reactie komt) lijkt het kwartje te vallen. 

De volgende vraag is namelijk of ik min identificatiebewijs wil doorzenden. Dat ik dat al gedaan heb is blijkbaar compleet over het hoofd gezien, dus ik stuur mijn identificatiebewijs door.

Bij herinnering, want natuurlijk in eerste instantie weer geen enkele reactie- krijg ik de reactie dat mijn adres niet bestaat. Nu heb ik bij de oorspronkelijke aanvraag aangegeven dat ik op een zijstraat woon van en dat daar nog geen straatnaambordje hangt, wat de naam is en zelfs een Maps locatie inclusief coördinaten meegegeven. Maar net zoals mijn ID, ziet men dat over het hoofd. Dus ik stuur weer alles op met de uitleg.

Inmiddels heb ik - bij Digicel- een simkaart gehaald, ik ben dan al een kleine twee weken in Su en heb een huurautootje. (16 maart)

Ik stuur het telefoonnummer door naar Telesur.

Weer geen enkele reactie.

Dus... goede raad is duur. Ik stuur een geheel nieuwe aanvraag met mijn ID, formulier en SU-nummer. (19 maart)

Ik krijg ook het advies van Paatje om in persoon langs te gaan, omdat het dingen wellicht sneller laat gaan. 

Dat advies blijkt later een goed advies, maar ik kom er op één of andere manier maar niet aan toe om bij Telesur langs te gaan en de keren dat ik er stop staat er zo'n inmense rij dat ik het 'maar laat zitten'. Overigens is die lange rij 'voor de kassa' (weet ik veel) en niet voor 'nieuwe aanvragen/ klantenservice'. 

Nieuwe aanvraag. Alle nummers die ik tot nu toe in de communicatie heb gestuurd, alle namen van mensen die me gemaild hebben meegestuurd.

Wat krijg ik na 2 dagen (21 maart) als reactie?

"Wij hebben uw aanvraagformulier nagekeken en merken dat u een oudere versie heeft ingevuld

Om uw aanvraag in behandeling te nemen vragen wij u vriendelijk om het juiste formulier hieronder in te vullen en weer voor ons te sturen:"

Weet je nog? Ik stuurde de oorspronkelijke aanvraag -ruim een maand geleden- in Februari. Sinds die tijd en aaaaaaal die mails is er geen enkele persoon geweest die iets heeft gezegd over een nieuw formulier per 1 maart. En nu het bijna einde maart is, heb je een reactie over een oud formulier???!!

Ha fijn. Ik vul dat hele f***ck**ng nieuwe formulier in. Dat is overigens helemaal hetzelfde, de enige wijziging zijn de tarieven die er op vermeld staan.  

Dus ik stuur het op.

Krijg ik terug. "..." niks. 26 maart stuur ik een herinnering. Ik denk dat ik dan een reactie krijg, maar het is een reclame voor 'paas korting'... men heeft dus wél ergens mijn e-mail adres ingevoerd... anders krijg ik die shit niet.

Maar de 29 maart krijg ik :

"Uw aanvraag wordt in behandeling genomen en wordt na 7 april ingevoerd u ontvangt dan het aanvraagnummer.

Wegens werkzaamheden aan ons systeem kunnen wij de aanvraag niet eerder invoeren.

Wij hopen u te hebben geinfomeerd en vragen u vriendelijk wat geduld te betrachten."

Nu heeft Telesur ook een communicatie gestuurd, dat men vanaf 3 april geen gegevens kan verwerken, maar dat weet deze medewerker dan blijkbaar weer niet. Men kan dus prima nog tot die tijd mijn aanvraag verwerken. Maar men wíl gewoon niet. Nu kan ik twee dingen doen. Aangeven dat ik niet zo'n oetlul ben dat ik niet snap wat IT is of het gewoon zo laten... ik besluit tot het laatste. 

Ik kan daarnaast alleen maar denken dat ze zo'n geluk hebben dat ze eigenlijk de enige aanbieder zijn in Suriname voor deze producten. Als ze niet zo'n monopoli hadden gehad dan waren ze écht allang failliet gegaan.

Ik zie KPN (de Telesur equivalent van NL) zo al acteren. 

Ha fijn. Terug naar Telesur.

Inmiddels is het 8 april. Natuurlijk weer geen enkele reactie. Natuurlijk is er niemand bij Telesur die een lijstje heeft met 'aanvragen te behandelen ivm afsluiting systeem'...

9 april heb ik een volle werkdag en krijg ik een monteur (was de planning), dus ik besluit 10 april bij een kantoor langs te gaan in Lelydorp.

Jammer joh. Eid-al-Fitr (suikerfeest) is een nationale feestdag in Suriname. Dus alles is dicht.

Dus... 11 april. Na mijn werk ga ik naar LaTour Telesur. Weer die rij. Maar ik heb me voorbereid. Snackje mee, drinken mee. Ik ga er helemaal voor.

Sta ik in die rij. Is het een rij voor de kassa om betalingen te doen. Binnen mom van tijd zit ik binnen op een stoeltje in de airco. 2 wachtenden voor me.

Dat duurt wel even, maar is een redelijk normale wachttijd tot ik aan de beurt ben. En in de tussentijd kan ik ook de (papieren!) telefoongids nog meepakken van 2023-2024, wat tevens de GoudenGids is. (nee, niet alles is in Su online te vinden)

een papieren telefoonboek met opschrift "E-suriname; securing the digital future'...

Na nog geen uurtje sta ik buiten met : jawel. Een klantnummer en toegang tot MyTelesur en een toezegging dat een monteur ('aannemer') gaat bellen om het modem en de bekabeling te installeren.

Nu zal die aannemer ongetwijfeld niet al deze vrijdag of zaterdag langskomen en ben ik weer afhankelijk van derden om het te regelen.. maar... het lijkt gelukt.

Moraal (en tips voor Suriname expats) van het verhaal:

1. Regel een Surinaams telefoonnummer zo snel je kunt als je het land binnen komt. Men wil eigenlijk altijd een 'su-nummer' (en het is soms ook qua diensten e.d. sneller en goedkoper ipv een NLnummer). Is ook nodig als je bezorgers gaat krijgen e.d. 
2. Ga in persona langs en probeer dingen niet online te regelen, ook al promoot men dat wel in de uitlatingen. In NL geeft men er juist de voorkeur aan om online zaken te regelen; hier wil men dat je in de rij gaat staan, wil men je in de ogen kijken en wil men dingen F-2-F afhandelen.
3. Ook als staat ergens een F** lange rij. Check even of die rij ook voor hetzelfde is waarvoor JIJ komt... soms staat ergens een lange rij en blijkt dat voor iets heel anders dan voor jouw zaken. En nee het is niet onbeleefd / raar als je even naar binnen loopt, langs de rij heen om te vragen. (ook al kijkt men je 'als blanke' wel even raar aan, gewoon negeren).
4. Op feestdagen is écht alles dicht qua overheid en grote bedrijven (Supermarkten zijn veelal wel open), ook al staat op FB dat men open is. Men werkt online  en op de socials de openingstijden van feestdagen NIET bij en hanteert gewoon de reguliere weekkalender.  
5. Warungs zijn over het algemeen gerunt door moslims, dus dat betekent dat ze op Eid-al-Fitr dicht zijn (evenals javaanse migratie). Rotishops zijn dus dicht op Paghwa en Diwali en de Hindoestaanse migratie. Chinezen lijken altijd wel open... commercie gaat voor feest. :-). Braziliaanse, Nederlandse of bedrijven met christelijke achtergrond zijn op alle Christelijke feestdagen dicht (pasen, kerst)

Tigri is klaar, wederzien, badkamer 2, faya en fesa

En dan is het bijna al weer twee weken later.. dat ik nu echt vakantie heb en dus niet dagelijks achter mijn laptop kruip, heeft ook impact op de mate van bloggen ...

Toch is er best wat gebeurd sinds Paghwa!  

Dinsdag na Paghwa was de doos er en kwam Paatje die langsbrengen evenals een digitale box zodat ik nu Surinaamse televisie heb. 

Voor Bromki had ik nog een bedloper en in de doos zaten (o.a.) de klamboe, tapijt en gordijnen van Tigri dus die is af.

 

Woensdag weinig kunnen doen want een volle Werkdag. 

‘s Middags wel de plafond ventilatoren gehaald bij Kirplani: waarschijnlijk de enige Webwinkel met ophalen die qua het verkrijgen van je spullen trager is dan in de winkel Zelf shoppen.  Ik had online dus wat besteld, maar had ook nog wat dingen uit de winkel nodig. Dus ik kom bij de kassa's met mandje en dus de melding dat ik internet aankopen heb gedaan. Voor internet kon ik bij kasse 7,8 of 9 terecht ("express kassa's). Alle drie waren open. Maar bij één kassa (😎 was de dame aan het helpen bij 7, want dat was blijkbaar een 'speciaaltje'. Dame bij 9 was bezig met gele bonnen. Ze zegt 'een momentje hoor'... ik zeg ok, ik heb wel een momentje. Is ze klaar met die bonnen zegt ze "ik ga sluiten . Echt?? serieus... en dat had je niet kunnen zeggen voordat je verder ging met die bonnen??!!??

Dus ik naar 8. Zegt die vrouw. U moet bij kassa 4 zijn omdat ik geen winkelaankopen doe. Ik zeg "ik heb ook een internetbestelling". Ik laat de papier zien en mijn paspoort. Rent ze er ineens vandoor met mijn paspoort!! 😳 Blijkbaar om te zien waar die bestelling is, maar toch; je loopt niet zomaar met iemands identiteitsbewijs weg toch?

Ha fijn. Komt ze terug met zo'n rijdend mandje. Ik zeg; ik heb twee ventilatoren besteld. Dus zij weer terug. Komt ze met zo'n tweede rijdend mandje. Dus ik zeg "ik pak wel even een karretje"... dat was even moeilijk, maar dat kon dan uiteindelijk wel, maar er moest wel een kaartje '2 stuks' op geplakt.

Ik vervolgens naar kassa 4. Waar ik nog niet goed en wel sta en krijg te horen dat ze gaat sluiten, dus ik naar kassa 2 moet. Ik naar kassa 2. (Inmiddels zijn we dus ruim 30 minuten verder!)

Kassa 2 gaat gelukkig vlot.

Dan mijn spullen weer halen bij kassa 8. Want daar staat mijn kar met twee ventilatoren en dus bonnetjes '2 stuks'... Kom je bij de uitgang staat daar een bewaker die om de kassabon vraagt. Dus die geef ik. 2 dozen dus... kost ruim 5 minuten om dat te controleren. Ik val van mijn stoel...

Gaat ie het bonnetje tekenen en moet ik wachten op iemand die me gaat helpen. 'Met spoed' zogezegd. Nou nee hoor. Ik zeg "ik kan het ook best zelf in de auto zetten hoor". Maar die bewaker wilde van geen wijken weten: want er moest iemand mee die dan het karretje terug zou nemen.

Na ruim 50 minuten kon ik het kassa-verhaal achter me laten en naar de auto.... wat nou "kirpilani express'???

Na het bezoek aan Kirpilani's ook de tweede badkamer helemaal schoon gemaakt zodat ik gelijk aan de klus kon

Donderdag was nog te vroeg om te Boren, dus de keuken eerst maar geschilderd en toen aan de badkamer begonnen…

Het was echt een “het zit allemaal niet mee dag”.. schroeven die dol draaien, een boor die niet makkelijk door de tegels heen gaat, een wasbak die beschadigd is tijdens transport, de schroeftol uiteraard leeg, kraantjes die ik niet helemaal nog leakproof heb als ik de kraan aansluit van de wasbak…2,5 uur file om uit Paramaribo te komen toen ik bij Tromoto was geweest voor de Wc (wel weer een fijn bezoek) maar zoals ik zei… vandaag was een “het zit niet mee dag”.. 

Vrijdag - of eigenlijk 'goede Vrijdag' - begonnen met een review die ik nog af moest maken en daarna de rook- en koolmonoxidemelders opgehangen. 

Op goede vrijdag is veel hier in Suriname dicht, in tegenstelling tot in Nederland, dus het bezoekje varrossiau dat ik gisteren miste door die ultralange (qua tijd/afsrand) file moet ik nog langer uitstellen.

Gelukkig was Choi’s wel open, want ik had wat specifieke dingen nodig zoals sour cream en bieslook (heet hier prei) 🌿 voor een aardappelsalade morgen.

bloemetje gehaald, want vandaag is een beetje een feestje!

Dan steken we de BBQ 🍗 🍖 aan, dat zouden we vandaag doen, maar de SLM landt pas -met ruim 2,5 uur vertraging- om 19:45… 

Daarna weer aan de klus in de badkamer. Het ging nog steeds niet van een leien dakje en ik moet nog best wat doen, maar ben zo trots - x’cuse my language- als een aap met zeven lullen op het werk dat ik er nu op heb zitten. Kranen gemonteerd, wasbak gemonteerd, afvoer gemonteerd , douche gemonteerd…#BlijMee 🚰 🚿 

Dit is de bakamer 2 die af is - op en douchecabine na.

Vrijdag waren dus “de NoNa’s” weer compleet en gisteren niet veel (zeg maar niks) gedaan 😍❤️💕

Rare gewaarwording om het koud te hebben hier, want dat had ik het toen ik bij Zanderij buiten op Norbert stond te wachten 🥶 

Wel hebben we een “paas”vuur 🔥 gemaakt want ik had alle kartonnen verpakkingen bewaard van de afgelopen weken en de oude (dode) jasmijn kon dan ook gelijk mee. We hadden ook een prachtige zonsondergang 🌅 

Verder vond ik het een eer en supergaaf om bij Janemelien haar 10e verjaardag 🎂 🎁 te mogen zijn welke op Tweede Paasdag was (jaja, de tijd gaat snel!)

En over feestjes gesproken. Ook gisteren hadden we een noemenswaardig feest van Paatjes' opa die 93 werd! Volgens mij heb ik nog niet eerder zoveel feestjes bijgewoond in zo'n korte tijd!

Homemade MoksiAleysi met Bakeljauw en leversambel