Karel de Kaaiman en AlenAlenAlen!

Gisterenavond zaten we op de veranda zoals eigenlijk elke avond en zagen we een prachtige maan. Zo 's avonds buiten terwijl het nog lekker warm is, is werkelijk genieten. De televisie die aan het begin van 2017 gestolen werd, hebben we - op een enkel moment na- compleet niet gemist en we hebben nog niet overwogen een nieuwe te gaan halen. 

Volle maan boven Suriname

We luisteren naar de 'fluitende kikkertjes', horen het leefgeluid van verderop en verbazen ons over het immense volume van de muziek in sommige passerende auto's. Het is al weer einde maart, morgen is het eerste paasdag en op dinsdag zitten we al weer in het vliegtuig naar huis. Waarom gaat de tijd niet evenredig langzaam als de rest in dit land?

In het huis dat wat verder schuin links van ons staat lijkt gezang aan te vangen. We zijn er inmiddels achter dat er christelijke bijeenkomsten worden gehouden. Er zijn ongelofelijk veel kerken, moskeeën, bidhuizen, tempels e.d. hier in Suriname en vooral de op christelijke leest geschoolde kerken (protestants, pinkster e.d.) zijn talrijk en hebben de meest bijzondere namen: de brandende braamstruik gemeente, Stromen van Kracht en God's Bazuin Ministerie om er maar een paar te noemen. Hoe de groep heet die in het huis bijeenkomt weet ik niet, maar dat ze zingen wel. Luid en vol overgave (en veel herhaling) prijzen zij al zingend de Heer (voor enkele uren).

In de namiddag van een zonnige eerste Paasdag zoeken wíj geen eieren, maar is er wel een ander dier op het erf dat ze volgens mij wel lust. Een kaaiman(netje)! We kunnen er redelijk dichtbij komen om hem/haar te bekijken. Hij kijkt ons wel aan maar blijft heel stil zitten. Als we weer op de veranda zitten gaat hij er pijlsnel van door; via de auto, via een kuiltje hier-en-daar maakt hij de lange oversteek naar het water. Ongetwijfeld vinden we over een paar jaar dat hij niet meer zo leuk is als hij ruim over de meter lengte is, maar voor nu het een leuke waarneming! We noemen haar/hem 'Karel', Karel de Kaaiman. We hebben dus nu 'Henk (of Herman) de Hagedis' voor alle in de tuin voorkomende hagedissen, Karel de kaaiman voor alle in de tuin voorkomende kaaimannen :-)

Karel is nog maar klein, hij is ongeveer 60/70 cm lang

Tweede Paasdag gaat, net als de eerste, lekker rustig voorbij. Net als in Nederland is hier in Suriname de tweede Paasdag - ook wel Paasmaandag- een vrije dag en er rijden dan ook niet zoveel busjes of ander verkeer. 

Manlief stelt dat we in jaren niet zo goed weer hebben gehad met de Pasen. De afgelopen jaren hebben we de paasdagen veelal op Nederlandse campings in de caravan doorgebracht en was het vaak fris en/of regenachtig. Dat goede weer bevalt wel goed! In de middag krijgen voor ons eigen 'paasgevoel' alsnog een buitje cadeau. Regen noemen ze in Su: Alen (regentijd is dus Alen Ten of alenten). Regent het hard dan zegt men 'alen alen'; het woord wordt dan gedupliceerd. Regent het pijpenstelen dan is 'Alen alen alen' de uitroep, al kent men óók een specifiek woord voor echte slagregens met rukwinden en dat is 'sibibusi'. Van slagregen en rukwinden is nu geen sprake; het regent gewoon ontzettend hard... en met dit filmpje is dan ook de verslaglegging van het Su-bezoek in maart 2018 ten einde.