"Goede" Vrijdag...

Manlief en ik hebben een andere Chinese supermarkt ontdekt aan de Indira Ghandi weg die we erg fijn vinden. Hij is nagenoeg gelijk aan de 'Yin Du' aan de JFK highway en heeft ongetwijfeld hetzelfde assortiment, maar op de één of andere manier vinden we het er fijner winkelen.

Eerst rijden we naar Paramaribo, want ik moet pinnen... so far so good.

Dan stoppen we bij 'de supermarkt' ook dat gaat goed.

We rijden weg en ik sorteer netjes voor om af te slaan.

Terwijl ik wacht tot een paar fietsers van de weg af zijn, is er inees een immense klap aan mijn zijde....

Ik kijk naar links en zie een scooter/brommer die ons aangereden heeft.

In eerste instantie denk ik dat ik hem aangereden heb en ben helemaal van de leg. Maar even later als ik wat meer helder na kan denken weet ik dat dit niet logisch is. Ik stond immers stil én de brommer raakte mij op mijn deur (en niet op mijn motorkap).

Ik sta echter nu op een parkeerplaats en ben helemaal van mijn apropootje.

Ik heb alle deuren op slot. Een man die op de hoek stond (dronkaard) staat een hoop stennis te maken. Hij spreekt Sranan en ik versta er niks van (daar moet ik toch echt wat aan doen!) ...

Wat nu...

Een paar keer diep adem halen.

Manlief is inmiddels uitgestapt. Zijn postuur zorgt er voor dat de 'blakaman' jongens op de brommer (het zijn er twee) niet zoveel praatjes hebben.

Ik probeer de politie te bellen. De verhuurmaatschappij heeft immers verteld dat dit moest. Er wordt echter niet opgenomen wanneer ik 115 bel...

Wat nu...

Ik zoek naar formulieren...

Niet in de auto...

Wat nu...

Het gebeurt niet vaak, maar ik raak een soort van in paniek. Of eigenlijk niet in 'paniek' , maar ik ben verre van blij.

We stappen nu uit. De jongen van de brommer is erg van slag dat hij 'bakra's' heeft aangereden. Hij kwam van de supermarkt en heeft niet goed uitgekeken. Ook zijn 'goede vrijdag' , want dat is het vandaag, is verre van goed.

Hij moet naar zijn werk, en dit komt verre van goed uit.

Ik bel de verhuurder (Cars Plus) en krijg geen gehoor.
Ik bel de politie en krijg geen gehoor.

Ik laat mijn handen voorzichtig los van mijn stuur en bedenk wat er daadwerkelijk gebeurd is.

Ik besluit overal foto's van te nemen. De voertuigen, de rijbewijzen, de bewijzen... het moet genoeg zijn.

De jongens laten alle fotografie gelaten doen.

Daarna rijden we ieder ons weegs...

|Nou, dat was me het avontuur weer wel...


TIPS en tricks:

Als je een auto huurt, contoleer altijd of de schadeformulieren in de auto aanwezig zijn.
Vraag altijd om een telefoonnnummer waar men op bereikbaar is.
Blijf 115 bellen tot men opneemt (het is niet hetzelfde als 112 in Nederland, meerdere pogingen kunnen nodig zijn)
Maak overal foto's van.
Ook al is de druk nog zo groot, vul het schadeformulier in én laat ondertekenen door de tegenpartij.